Opisywany przypadek dotyczy 4-letniego psa, samca, rasy pekińczyk. W innym zakładzie leczenia zwierząt wykonano zabieg osteosyntezy lewej kości udowej za pomocą pojedynczego gwoździa śródszpikowego. Pacjent trafił do przychodni w celu konsultacji ortopedycznej z powodu braku efektów leczenia. Badanie radiologiczne uwidoczniło przebudowę kości udowej oraz wytworzenie stawu rzekomego z miejscu przełomu. Wykonano zabieg osteosyntezy z użyciem płyty L blokowanej 2,7 mm oraz przeszczepu istoty gąbczastej z kości ramiennej.
Dział: SALA OPERACYJNA
Jedną z chirurgicznych metod leczenia ran jest plastyka skóry, która umożliwia zastąpienie ubytku skóry tkanką skórną pobraną z pobliskiego miejsca. Jeśli jednak skóry jest za mało, należy zdecydować się na inne metody pozyskania jej, jak np. zastosowaną przez nas metodę wytworzenia płatów uszypułowanych. Płaty uszypułowane składają się z naskórka i skóry pełnej grubości wraz z naczyniami krwionośnymi, tj. tętnicą oraz żyłą leżącymi u podstawy płata oraz zaopatrującymi naczynia splotu podskórnego. Technika ta polega na częściowym tylko odłączeniu płata skórnego z dokładnie wyznaczonego miejsca pobrania i przykryciu nim ubytku w innym miejscu. W artykule opisano przypadek psa z raną ciętą znacznej wielkości okolicy lewego łokcia i nadgarstka z martwicą powięzi mięśni po stronie przyśrodkowej podramienia. Zamknięcie rany nie było możliwe ze względu na rozległość uszkodzenia. Celem postępowania z założenia było doprowadzenie do wykształcenia się ziarniny w obrębie rany i późniejszy zabieg plastyki skóry.
One of the surgical methods of repairing wounds is dermatoplasty, which permits replacing the damaged tissue with patient’s own skin. If there is not enough skin tissue to perform a surgery, the doctor should turn to methods like the technique of producing pedicle flaps. Pedicle flaps are composed of epidermis and full-thickness skin with blood vessels (artery and vein supplying the vessels of subdermal plexus). The technique consists of separating a skin flap from a concrete place in the body and covering with it the cavity in a different part of the body. In this article we present a case of the dog with an incised wound of a considerable size in the area of left elbow and wrist. The dog suffered from necrosis of the fascia in the medial side of arm. Given the extent of the damage, wound closure was impossible to perform. The aim of the procedure was to develop a granulation within the wound and perform the surgery afterwards.
Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie lekarzom sposobu wyznaczania osi kończyny w płaszczyźnie czołowej na podstawie wyznaczania punktu CORA (center of rotation and agulation). Jest to podstawa do planowania ewentualnych osteotomii korekcyjnych oraz oceny, czy odchylenie od osi prawidłowej może być przyczyna problemów ortopedycznych. Deformacje te bowiem mają wpływ na cały narząd ruchu, powodując w późniejszym okresie bolesne zmiany deformacyjne stawów, będące skutkiem nierównomiernym rozkładem sił na powierzchnie stawowe oraz przeciążenie struktur więzadłowych prowadzące do bolesnych entezopatii.
The purpose of this article is to present the doctors a method for determining limb axis in the frontal plane on the basis of determining the point of CORA (center of rotation and agulation). This is the basis for planning possible corrective osteotomies and assessing whether a deviation from the correct axis may be the cause of orthopedic problems. These deformations have an impact on the entire musculoskeletal system, causing later painful deformation changes in the joints, which are the result of uneven distribution of forces on the joint surfaces, and overloading of ligamentous structures leading to painful enthesopathies.
Choroby przyzębia są częstym schorzeniem u psów. Nieleczone, prowadzą do postępującej utraty tkanek wspierających zęby, w większości przypadków przyczyniając się do przedwczesnej utraty uzębienia. Pacjenci ze zdiagnozowanym umiarkowanym lub ciężkim zapaleniem przyzębia bardzo często wykazują ruchomość zębów. Wskaźnik ten jest ważnym objawem diagnostycznym i prognostycznym. W przypadku kiedy właściciel zobowiązuje się do domowej, regularnej higieny jamy ustnej zwierzęcia oraz akceptuje względy ekonomiczne leczenia, lekarz weterynarii może podjąć kroki, których celem jest stabilizacja oraz zachowanie rozchwianych zębów. W artykule przedstawiono opisy dwóch przypadków stabilizacji rozchwianych zębów siecznych.
W artykule przedstawiono zabieg przepukliny kroczowej przyodbytowej polegający na wszyciu siatki polipropylenowej uformowanej w stożek. Zabieg z użyciem siatki pozwala na beznapięciowe połączenie struktur przepony miednicy i jednoczesne bardziej równomierne rozłożenie sił działających na wrota przepukliny, poprzez ich rozproszenie na dużo większej powierzchni stożka. Umiejscowienie siatki w formie klina umożliwia specyficzna budowa wnętrza jamy miednicy. Natomiast w przypadkach klasycznej operacji zawartość przepukliny działała jak taran na niewielką powierzchnię zrekonstruowanej przepony miednicy.
Zapalenie pęcherza moczowego jest częstą dolegliwością spotykaną w gabinecie lekarza weterynarii. Brak lub nieodpowiednia diagnostyka i leczenie chorób dróg moczowych u psów oraz kotów może prowadzić do groźnych powikłań oraz niepotrzebnie narażać zwierzę na cierpienie. W artykule opisano przypadek kota rasy europejskiej, który został postrzelony ok. 4 lata temu z broni pneumatycznej. Pocisk ze śrutu utkwił w pęcherzu moczowym zwierzęcia oraz stał się jądrem krystalizacji dla kamienia moczowego. W tekście zostały opisane teorie dotyczące tworzenia się kamieni moczowych, metody diagnostyki oraz leczenia kamicy pęcherza moczowego i krystalurii.
Paraliż krtani to powszechna przyczyna niedrożności dróg oddechowych występująca najczęściej u starszych psów. Gdy leczenie zachowawcze nie przynosi rezultatów, należy pomóc takim pacjentom chirurgicznie. Złotym standardem jest zabieg jednostronnej lateralizacji chrząstki nalewkowatej. W artykule przedstawione zostaną metody rozpoznania i leczenia paraliżu krtani.
W artykule zostanie przedstawiona metoda stabilizacji śródszpikowej z użyciem gwoździ Kirschnera zastosowana do leczenia złamania nasady dalszej kości udowej, złamania typu Salter-Harris 1 u trzyletniego kota po wypadku samochodowym. Odklejenie nasady dalszej kości udowej jest jednym z najczęstszych złamań u kotów. Przeprowadzając zabieg, należy pamiętać, że podstawową zasadą jest postępowanie jak najmniej traumatyczne. Należy unikać w miarę możliwości przecinania mięśni i rozpreparowywać je na tępo zgodnie z przebiegiem włókien mięśniowych.
Artykuł przedstawia przypadek kota ze zwichnięciem głowy kości udowej. Opisane zostało postępowanie diagnostyczne, obejmujące badania ortopedyczne i radiologiczne. Następnie przedstawiono przebieg resekcji głowy i szyjki kości udowej oraz zalecenia pooperacyjne. Poszczególne etapy diagnostyki i leczenia operacyjnego zilustrowano zdjęciami.
Opisywany przypadek dotyczy 2 letniego psa, samca, rasy owczarek niemiecki. Pacjent trafił z problemem otwierania jamy ustnej i pobierania pokarmu z którym borykał się od wieku szczenięcego. Badania diagnostyczne obejmowały zdjęcia rentgenowskie oraz tomografię komputerową, uwidaczniając staw rzekomy pomiędzy gałęzią żuchwy a łukiem jarzmowym. Na podstawie badań obrazowych wykonano personalizowany tytanowy implant oraz wykonano wydruk 3D czaszki, wykorzystany do dokładnego zaplanowania zabiegu operacyjnego.
Epidemia otyłości wśród psów, której ostatnio jesteśmy świadkami, może prowadzić do wielu schorzeń. Jednym z jej efektów są choroby kończyn, w tym kulawizna kończyny miedniczej wywoływana przez zerwanie więzadła krzyżowego doczaszkowego. Lekarze często, zanim podejmą się operacji, próbują leczenia środkami przeciwzapalnymi, co zwykle nie przynosi spodziewanych efektów oraz niepotrzebnie obciąża zdrowe kończyny. W artykule przedstawiono opis autorskiej metody skutecznego leczenia tego bolesnego schorzenia.