Metoda operacji oddzielenia nasady dalszej kości udowej złamania typu Salter-Harris 1 – stabilizacja śródszpikowa z użyciem gwoździ Kirschnera

Opis przypadku

Pacjentem jest trzyletni kot rasy europejskiej, który został przywieziony do kliniki po wypadku samochodowym. Po wstępnych badaniach ogólnych stanu kota i badaniach manualnych przeprowadzono diagnostykę obrazową.

Diagnostyka

Na zdjęciu (Fot. 1) widoczne są starsze urazy i efekty leczenia. Widoczna jest podwójna pętla z drutu, która jest śladem po złamaniu talerza kości biodrowej oraz stan po resekcji głowy i szyjki kości udowej – widoczne stare wygojone złamanie wieloodłamowe panewki miednicy, które w chwili obecnej uległo ponownemu złamaniu.

 

Ponowne złamanie zostawiamy do wygojenia się siłami natury, gdyż kot nie ma problemów z oddawaniem kału i moczu i w chwili obecnej nie ma stawu biodrowego, w związku z tym ta kość ulegnie samoczynnemu wygojeniu. Skupiamy się na do odklejeniem nasady dalszej kości udowej. Na projekcji bocznej (Fot. 2) widać, że odłam bliższy jest przemieszczony znacznie poza odłam dalszy i jest wbity w mięsień czworogłowy. Widoczna jest charakterystyczna koronka. Taka linia złamania w tej okolicy świadczy o tym, że złamanie nastąpiło przez chrząstkę wzrostową.
 

Najprawdopodobniej jest to efekt zbyt wczesnej kastracji zanim jeszcze doszło do skostnienia chrząstek wzrostowych i przy zadziałaniu urazu kość złamała się w swoim punkcie najmniejszego oporu (punctum minoris resistentiae) – wzdłuż chrząstki wzrostowej. Ułatwia to dokładne spasowanie odłamów, gdyż pasują one do siebie jak klucz do zamka.

Postępowanie operacyjne: 
Metoda operacji odklejenia nasady dalszej kości udowej 
(złamanie typu Salter-Harris 1]

Zanim przystąpimy do zabiegu musimy ustalić następujące punkty kostne: 

• guz kulszowy, 
• krętarz wielki kości udowej, 
• zwichnięty odłam dalszy, 
• guzowatość kości piszczelowej. 

Cięcie (Fot. 3) wykonujemy od krętarza do guzowatości kości piszczelowej, przecinamy skórę jednym cięciem. Następnie musimy rozpreparować tkankę podskórną (Fot. 4), aby zidentyfikować przednią krawędź mięśnia dwugłowego w miejscu, w którym przechodzi on w powięź szeroką uda i widoczna jest głowa boczna mięśnia obszernego (Fot. 5).Nacinamy powięź (Fot. 6) i oddzielamy mięsień dwugłowy od mięśnia czworogłowego. Jest to dojście operacyjne, które daje najmniejsze ryzyko uszkodzenia struktur anatomicznych, które tutaj się znajdują – głównie nerwu kulszowego.

 

 

Na fotografii 7 pod palcem wskazującym znajduje się zwichnięty do przod...