Dział: W gabinecie

Działy
Wyczyść
Brak elementów
Wydanie
Wyczyść
Brak elementów
Rodzaj treści
Wyczyść
Brak elementów
Sortowanie

Idiopatyczne zapalenie pęcherza na tle stresowym

Jednym z najczęstszych problemów, zgłaszanych behawiorystom przez kocich opiekunów, jest brudzenie w domu. Gdy zagadnienie dotyczy zaznaczania moczem, opcji jest kilka. Jedną z częstszych diagnoz w ostatnich latach jest FIC, czyli idiopatyczne zapalenie pęcherza – problem równie trudny w pracy behawioralnej, co wymagający i niewdzięczny.

Czytaj więcej

Druk 3D w weterynarii. Personalizacja na wyciągnięcie ręki

Medycyna weterynaryjna to jedna z dziedzin, w których druk 3D wprowadza nową jakość usług i poprawia komfort pracy lekarzy. Jedną z największych zalet tej technologii jest łatwa personalizacja kształtu wyrobów. Proszek metaliczny – najczęściej stal chirurgiczna lub tytan – spajany jest wiązką lasera. W efekcie powstaje indywidualnie dopasowany implant. Druk 3D to technologia wykorzystywana nie tylko do produkcji implantów chirurgicznych i – choć wymaga specjalistycznej wiedzy, urządzeń i umiejętnej obsługi – może być oferowana w niemal każdej klinice weterynaryjnej.

Czytaj więcej

Kaszel kenelowy – choroba psów schroniskowych i… wystawowych

Kaszel kenelowy (ang. kennel cough), zwany psiarniowym, to dość ogólny termin używany na określenie zakaźnego zapalenia tchawicy i oskrzeli lub zakaźnego zapalenia krtani i tchawicy czy też po prostu zakaźnej choroby układu oddechowego u psów. Jest to choroba powszechna na całym świecie, dotyczy wszystkich psów – niezależnie od wieku, płci czy rasy. Jej swoistym wyróżnikiem jest fakt, że dotyka przede wszystkim psów przebywających w grupach. Stąd też wzięła się potoczna nazwa tej choroby.

Czytaj więcej

Owady w karmie. Obiecujący kierunek dla branży pet food

Białko bogate w aminokwasy egzogenne, korzystny wpływ na mikrobiom przewodu pokarmowego i układ immunologiczny oraz hipoalergiczność to tylko niektóre zalety stosowania owadów w diecie psów i kotów. Owady w karmach to już nie nowość, ale wyniki badań nad ich właściwościami wciąż zaskakują. Firma HiProMine udowadnia, że komponenty owadzie w pet food to kierunek, który ma szansę stać się przełomowym ze względów zdrowotnych, a także z uwagi na ochronę środowiska naturalnego.

Czytaj więcej

Mykoplazmoza hemotropowa u psa – opis przypadku

Przypadek dotyczy psa, samca rasy hovawart w wieku 13 lat, u którego stwierdzono nawracającą gorączkę oraz nasilającą się anemię regeneratywną. Pies nigdy nie wyjeżdżał za granicę, ze względu na zdiagnozowany syndrom ogona końskiego był pod stałą opieką lekarsko-weterynaryjną. Miał zapewnioną profilaktykę przeciw ektopasożytom, pomimo niej raz na jakiś czas właściciele znajdowali kleszcze na ciele psa. Zdiagnozowano u niego mykoplazmozę hemotropową wywołaną przez Candidatus Mycoplasma haematoparvum.

 

The case concerns a male dog, of the Hovawart breed at the age of 13 with recurrent fever and worsening regenerative anaemia. The dog never went abroad, due to the diagnosed cauda equina syndrome, it was under constant veterinary care. The prophylaxis against ectoparasites was regular, in spite of it from time to time the owners found ticks on the dog’s body. It was diagnosed with haemotropic mycoplasmosis caused by Candidatus Mycoplasma haematoparvum.

Czytaj więcej

Chłoniak epiteliotropowy u psów

Chłoniak epiteliotropowy jest nietypową formą chłoniaka atakującą głównie skórę, błony śluzowe oraz przejście błony śluzowej w skórę. Pochodzi on głównie w limfocytów T, z charakterystycznym fenotypem komórkowym CD3+ i CD4–/CD8+ kompatybilnym z fenotypem limfocytów T cytotoksycznych. Rozpoznawane są trzy formy chłoniaka epiteliotropowego u ludzi i psów, mianowicie mycosis fungoides, Sézary syndrome oraz pagetoid reticulosis. W przebiegu choroby można wyróżnić kilka stadiów, które czasami płynnie przechodzą jedna w drugą. Histopatologia odgrywa bardzo ważną rolę w diagnostyce tego nowotworu, dlatego też biopsja powinna być zawsze pobierana u pacjentów z podejrzeniem tego nowotworu. Nowotwór ten może się rozwijać i postępować miesiącami. Leczenie tego typu chłoniaka jest ciężkie i znacznej większości przypadków paliatywne. Chemioterapia, radioterapia, chirurgia, analogi witaminy A, leki celowane są używane w jego terapii. W tym artykule opisana będzie charakterystyka ogólna tego chłoniaka oraz najczęściej używane metody stosowane w jego leczeniu.

 

Epitheliotropic lymphoma is an unusual form of lymphoma affecting mainly skin, mucous membranes and mucocutaneous junctions. It is derived from T cell lymphocytes with a characteristic phenotype CD3+ i CD4–/CD8+ which is compatible with cytotoxic lymphocytes phenotype. Three forms of this neoplasm are recognised in people and dogs, namely: mycosis fungoides, Sézary syndrome, pagetoid reticulosis. There are few stages observed throughout the course of the disease. Histopathology is crucial in diagnosing this neoplasm therefore all patients suspected to suffer from this disease should have a biopsy sample taken for histopathological analysis. This neoplasm progresses slowly and oftentimes the subtle clinical signs may be present for months to years before they start bothering the patient and its owner. Treatment of epitheliotropic lymphoma in dogs is difficult/challenging and mainly palliative. Chemotherapy,surgery, radiotherapy, topical and systemic retinoids, topical and systemic glucocorticoids, tyrosine kinase inhibitors are all described in the literature and used with various success. In this article, the author describes the overall characteristic of this neoplasm in dogs and the therapeutics used most often in the management of this disease 

Czytaj więcej

Zastosowanie pijawki lekarskiej (Hirudo medicinalis) w leczeniu rany pourazowej łapy psa – opis przypadku

Pacjent: Pies, owczarek kaukaski, niekastrowana samica, 5 miesięcy.
Wywiad: Pacjent doznał urazu łapy.
Badanie kliniczne: Stwierdzono świeżą ranę pourazową przestrzeni międzypalcowej między IV a V palcem lewej kończyny piersiowej oraz uraz V palca z ubytkiem fragmentu opuszki. Poza tym stan ogólny pacjenta prawidłowy.

Czytaj więcej

Hirudoterapia w weterynarii – jak stosować pijawki u zwierząt?

Pijawka lekarska do życia potrzebuje krwi ssaków. Ma trzy szczęki i ok. 300 ostrych zębów, którymi przecina skórę. Po posiłku zwiększa swoją objętość nawet pięciokrotnie. W naturalnym środowisku jest pod ochroną, ale w lecznicach wykorzystuje się pijawki z hodowli, w których rozmnażają się w sterylnych warunkach. Korzyści ze stosowania pijawek obserwowane są w terapii psów, kotów i koni.

Czytaj więcej

Choroba Addisona – rozpoznawanie i leczenie. Część 1

Choroba Addisona (lub cisawica) to pierwotna postać niedoczynności kory nadnerczy (hipo- adrenokortycyzm). Jest schorzeniem coraz częściej opisywanym u psów. Najczęstsza postać tej endokrynopatii rozwija się, gdy uszkodzeniu ulegnie ponad 90% warstwy korowej obu nadnerczy. Zwykle dewastacji ulega cała kora, czego konsekwencją jest niedobór glikokortykoidów i mineralokortykoidów. U ok. 10% pacjentów nie stwierdza się niedoboru mineralokortykoidów i w takiej sytuacji ma się do czynienia z atypową postacią choroby Addisona. Choroba postępuje stopniowo na skutek niszczenia kory nadnerczy przez proces autoimmunologiczny. W artykule opisano: jak dokonać rozpoznania tej choroby, wyszczególniono jej objawy kliniczne oraz wskazano, jak przeprowadzić leczenie.

Czytaj więcej

Kleszcze – coraz poważniejsze zagrożenie

Kleszcze (Ixodida) to ektopasożyty lądowych ssaków, ptaków, a także gadów. Budzą się do życia wiosną i stanowią zagrożenie dla zdrowia i życia zarówno ludzi, jak i zwierząt. Najczęściej występują na łąkach i skrajach lasów, jednakże nie oznacza to, że zwierzęta w miastach są bezpieczne. Niestety, nadal zdarzają się opiekunowie, którzy nie są przekonani o konieczności zabezpieczania przeciwko kleszczom swoich zwierząt w mieście.

Czytaj więcej

Zagrożenia wynikające ze stosowania diety BARF na podstawie własnej praktyki medycznej

Celem artykułu jest wskazanie problemów i konsekwencji związanych ze stosowaniem surowego mięsa w diecie. Przedstawiono diagnozowanie schorzeń, które są wynikiem takiego sposobu żywienia. W artykule autorzy przedstawili najczęstsze powikłania stosowania diety BARF u pacjentów żywionych tym sposobem na podstawie przypadków spotykanych w klinice. Żywienie sposobem BARF nie powinno być stosowane u zwierząt w fazie wzrostu, gdyż może powodować nieodwracalne zmiany skutkujące cierpieniem i upośledzeniem ruchowym do końca życia. Zwierzęta, które karmione są w ten sposób powinny być pod ścisłą kontrolą świadomego lekarza weterynarii, najlepiej specjalisty w żywieniu psów i kotów. Na prawidłowy rozwój zwierząt ma wpływ odpowiednio zbilansowana dieta, a brak znajomości fizjologii oraz potrzeb zwierząt oraz stosowanie diety BARF przez nieświadomego właściciela może odbić się negatywnie na zdrowiu zwierzęcia.

Czytaj więcej